کمی آرام شویم

نمیبینن منو

دلم پره از همه چیز..از همه کس..از دنیا..از خانواده.. پر از بغضم امشب و شرایط روحی افتضاحی دارم..یاد تمام لحظات بد زندگیم افتادم خستم خیلی خسته..طوری که دیگ نمیکشم و از تنهایی دارم داغون میشم.. کاش فقط دردم تنهایی بود..ی عذاب بزرگی رو شونه هامو..حالم خوب نیست من خیلی گوشه گیر و درونگرا شدم و کسی نمی‌فهمه و پر از گله ام  زندگی خیلی باهام بد تا کرده و نمیدونم دیگه چه کنم اونایی ک ازشون توقع هست درکم نمیکنن..تنهام گذاشتن و نمیبینن منو

ادامه مطلب

وبلاگ های پیشنهادی